Hey Lovelies / hey lieverds,
EN: Friday the 13th (of September ;p) it was finally time for my visa interview. Maybe one day I will have enough energy to actually tell y’all the full story. Today is not that day, but y’all still deserve an update, so I’m doing my very best to at least write *something*.
As most of you know, my visa interview was all the way in Frankfurt (Germany), and because the appointment was at 8:30 am, it meant spending Thursday night in Frankfurt.
Arranging for trains etc. has proven to be complicated and expensive, and I was also not allowed to bring a bag, my phone, or basically anything else into the consulate. Going there alone would therefore be near impossible. Mem wanted to go with me, but that would’ve been even more expensive.
But then my friend Kitty came to the rescue! Long story short: she drove me all the way there, we stayed in a hotel together, she dropped me off and picked me up at the consulate, and drove me back to NL. On top of that, she arranged for everything too, so I didn’t have to worry about the stress of researching, booking things etc.
I am obviously extremely grateful for all of this, but it was also incredibly stressful. Instead of getting up between 12&1pm (because I live on Florida time), I had to get up at 7 on Thursday and 6 on Friday, and go to sleep 4-6 hours earlier too. No normal sleeping ritual, no normal morning routine, not being able to talk to David pretty much at all for 2 whole days (as you know, we’re on vc 5-10 hours a day normally). And on top of that spending 2 entire days with someone I’ve never spent more than 3-6 hours with, in a confined space, sleeping in the same room, etc. All for the most important interview of my entire life.
The trip to Frankfurt was long (about 6 hours x2) but went well. Kitty was great company. The nights were shit. Then I spent over 4 hours at the consulate, mostly waiting on a plastic chair, without a drink, food, my phone, music, or any of my stuff. Just waiting, not knowing how long it would still take.
In theory I *should* have my visa, but I am not 100% sure yet, because processing takes a few days. Hopefully I can come back to you with good news in a week or so.
And then… so much will have to happen in a very short time… And we’ll still have to spend so much more money… I’ll try to update the costs overview this week too, including a list of costs we still have to make in the next few months. We’re hoping to get me Home, and get married, at the beginning of November.
Thank you so much for your patience and support while we let things sink in and figure things out. Hopefully a Very Happy Update soon! ❤️
—
NL: Vrijdag de 13e (van september ;p) was het eindelijk tijd voor mijn visuminterview. Misschien heb ik ooit genoeg energie om jullie het hele verhaal te vertellen. Vandaag is niet die dag, maar jullie verdienen nog steeds een update, dus ik doe mijn uiterste best om in ieder geval *iets* te schrijven.
Zoals de meeste van jullie weten, vond mijn visuminterview plaats in Frankfurt (Duitsland). Omdat de afspraak om 8:30 uur ‘s ochtends was, moest ik donderdagavond in Frankfurt doorbrengen.
Het regelen van treinen etc. bleek ingewikkeld en duur te zijn, en ik mocht ook geen tas, mijn telefoon of eigenlijk wat dan ook meenemen naar het consulaat. Alleen gaan zou dus bijna onmogelijk zijn. Mem wilde met mij mee, maar dat zou nog duurder zijn geweest.
Maar toen kwam mijn vriendin Kitty te hulp! Kort gezegd: ze reed me er helemaal heen, we verbleven samen in een hotel, ze zette me af en haalde me op bij het consulaat en reed me terug naar NL. Bovendien regelde ze alles, dus ik hoefde me geen zorgen te maken over de stress van het uitzoeken, boeken etc.
Ik ben natuurlijk enorm dankbaar voor dit alles, maar het was ook ongelooflijk stressvol. In plaats van op te staan tussen 12:00 en 13:00 uur (omdat ik volgens Florida-tijd leef), moest ik op donderdag om 7:00 uur en vrijdag om 6:00 uur opstaan, en ook 4-6 uur eerder gaan slapen. Geen normaal slaapritueel, geen normale ochtendroutine, 2 hele dagen vrijwel niet met David kunnen praten (zoals je weet, zitten we normaal gesproken 5-10 uur per dag in vc). En daarbovenop 2 hele dagen doorbrengen met iemand met wie ik nooit meer dan 3-6 uur aan één stuk heb doorgebracht, in een afgesloten ruimte, slapen in dezelfde kamer, etc. Allemaal voor het belangrijkste interview van mijn hele leven.
De reis naar Frankfurt was lang (ongeveer 6 uur x2) maar verliep goed. Kitty was geweldig gezelschap. De nachten waren kut. Vervolgens bracht ik meer dan 4 uur door op het consulaat, het grootste gedeelte wachtend op een plastic stoel, zonder drinken, eten, mijn telefoon, muziek of mijn andere spullen. Alleen maar wachten, niet wetend hoe lang het nog zou duren.
In theorie *zou* ik mijn visum moeten hebben, maar ik weet het nog niet 100% zeker, omdat de verwerking een paar dagen duurt. Hopelijk kan ik over een week of zo met goed nieuws bij jullie terugkomen.
En dan… moet er nog zoveel gebeuren in een heel korte tijd… En we zullen nog zoveel meer geld moeten uitgeven… Ik zal proberen om het kostenoverzicht deze week ook te updaten, inclusief een lijst met kosten die we de komende maanden nog zullen moeten maken. We hopen dat ik begin november naar Thuis kan, en we dan kunnen trouwen.
Heel erg bedankt voor jullie geduld en steun terwijl we de dingen laten bezinken en dingen uitzoeken. Hopelijk een Heel Blije Update binnenkort! ❤️
Leave a Reply