Hey Lovelies / hey lieverds,
EN: Welcome to my last update from The Netherlands! Only 3 days left until I fly Home.
I was planning to make this an actual update with facts, a little story, and a thank you segment. But to tell you the truth, I simply don’t have time or energy to do any of this.
The past weeks have been extremely stressful, and these last few days I am in constant survival mode. Panic attacks, meltdowns, nightmares, you name it. If I wasn’t disabled, I would have been done long ago, but unfortunately I *am* disabled, and this whole situation is taking a huge toll on me.
My last work week and saying goodbye hurt. Being unemployed again is scary. Going through my last Box of Memories to scan as many things as possible has been an emotional roller coaster. Planning my last week in The Netherlands, packing, still doing so many things for the last time and seeing people for the last time…
It’s worth it. David is worth it. Coming Home is worth it. But holy shit I am exhausted and in dire need of a break.
I hope to be back with a truck load of optimism and positivity. But for right now, life is shit. Gotta hang on a little longer. I’m almost Home…
Big hugs,
Didi
—
NL: Welkom bij mijn laatste update vanuit Nederland! Nog maar 3 dagen tot ik naar Thuis vlieg.
Ik was van plan om er een echte update van te maken met feiten, een verhaaltje, en een bedanksegment. Maar om eerlijk te zijn, ik heb er simpelweg geen tijd of energie voor.
De afgelopen weken waren extreem stressvol en de laatste paar dagen zit ik in constante overlevingsmodus. Paniekaanvallen, meltdowns, nachtmerries, noem maar op. Als ik niet gehandicapt was, was ik al lang klaar geweest, maar helaas ben ik wél gehandicapt, en deze hele situatie eist een enorme tol van mij.
Mijn laatste werkweek en afscheid nemen deed pijn. Weer werkloos zijn is eng. Het doornemen van mijn laatste Herinneringendoos om zo veel mogelijk dingen te scannen is een emotionele achtbaan geweest. Mijn laatste week in Nederland plannen, inpakken, nog zoveel dingen voor het laatst doen en mensen voor het laatst zien…
Het is het waard. David is het waard. Thuiskomen is het waard. Maar holy shit ik ben uitgeput en heb dringend een pauze nodig.
Ik hoop terug te zijn met een lading optimisme en positiviteit. Maar voor nu is het leven kut. Nog even volhouden. Ik ben bijna Thuis…
Dikke knuff,
Didi
Leave a Reply